બે ઘડી

પામી નથી શક્યાં જેને કદી, એનું
કારણ પણ જાણી લવ હવે બે ઘડી.

જિંદગીની મોજ રોજ કપાતી જાય છે.
મોતને પણ માણી લવ હવે બે ઘડી.

શ્વેત છાપ ઘડી-ઘડીને થાકી જવાય છે.
લાવ કાળું કફન તાણી લવ હવે બે ઘડી.

જેને આજ લગી ઇઝહાર નથી કર્યો,
પ્રેમ એનો પણ જાણી લવ હવે બે ઘડી.

ઉત્સવ નો શોખ રહ્યો નથી હવે મને,
ભગવાની લ્હાણી લવ હવે બે ઘડી.

05.11.2016

(ખાસમ ખાસ લપોડસંગ ચેતન અને મેં સાથે મળીને કાલે જ લખી આ. 😜
બેવ એકસરખા એટલે સાથે લખીએ તો પણ એમ લાગે કે એક વ્યક્તિએ લખેલી છે.)